Er zijn zo van die dagen waar de blauwe lucht wit kleurt en het groene gras geel lijkt. Waar kraaien luidkrassend in je bomen hangen.
'Voor een heel klein eindje worst, kan je geen heel varken onderhouden,' zegt de slagersvrouw met een flauwe glimlach tegen een van haar klanten, terwijl ze de chipolata's inpakt in een roos-wit geblokt papiertje. Zij is op zoek naar enkele euro's, maar vindt alleen maar dollars in haar portemonnee. Ze glimlacht, want ze verstaat de slagersvrouw niet.
Ze kuiert verder langs straten waar mannen op terrasjes 'le journal' lezen, vrouwen komen van de markt met gewoven rieten tasjes. Ze bevindt zich in een vreemd land, waar de mensen haar als joviaal en hartelijk overkomen. Zij ziet de blauwe hemel weerspiegelen in de lavendelbloemen, ze ruikt de zilten zeelucht over de bergen waaien. Ze haast zich naar haar kamer waar ze een violet kleedje aantrekt. Haar vriendin komt haar ophalen in een oranje deux chevaux en ze rijden zuidwaarts op de route de Digne. Ze laten de met vuilbesmeurde straatstenen en theateraffiches achter zich, passeren velden met Van Gogh gekleurde zonnebloemen. Ze omklemt een tasje waar in de chipolata's en een verpakt blikken doosje met baudoirs zitten. Ze hebben het over hun dromen. Over hun leven back home en stelen elke minuut met hun ogen, wanneer de okergele rotsten aan hen voorbij razen. Enkele parapenters zweven over de heuvelachtige ruggen terwijl 'Parachutes' van Coldplay uit hun boxen echoot.
Wanneer de gesprekken over BP en de Gulf of Mexico gaan, sissen de worstjes op de gril en vloeit de Muscat in hun warme lichaam. Haar vader skypet haar en haar vriendinnen terwijl ze zich als Charlie's angels rondom het zwembad in een zuiderse tuin vergapen. Haar American Dream jaagt ze na in Zuid-Frankrijk, waar ze Albert Camus L'Etrangér leest en zich als absurde held met haar vriendinnen in het water vleit. Ze is wat ze doet en ze is er trots op. De hamburgers laten ze achterwege en ze laten hun worstjes met krakend frans brood hun gesprekken kauwen. Ze leven als God in Frankrijk en de tijd speelt even niet mee.
zaterdag 17 juli 2010
American Dream
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten