JOE

Dreigende orkaanwolken hangen boven de Golf van Mexico. Gisteren vierde de Southern Louisiana boys and girls een 4th of July in mineur. Joe, een garnaalvisser keek met niks dan ellendige ogen naar het vuurwerk boven de inktzwarte oliezee. Zijn leven is verwoest. Wat er is gebeurd op de avond van twintig april tweeduizend tien is erger dan tien Katrina's samen, het diepzee-boorplatform Deepwater Horizon van Transocean die olie pompte voor BP leek in een waar inferno op te gaan. Joe, in het midden van zijn levensweg en zijn garnalen bevonden zich plotsklaps in een donker woud, verstikt zonder licht, waar de rechte weg plots zoek was.

Anderhalve kilometer diep in Joe's garnalenzee opereerde de beveiligingsafluiter BOP niet meer en één van de zes cementen omhulsels rondom de boorpijp wrikte zich los door druk en spuwde gas en olie de zee in. Enkele mannen die op het boorplatform aan het werk waren, sprongen van doodsangst op datzelfde ogenblik de diepe zwarte nacht in. Joe's wereld stond stil. Hij, net als vele andere hardwerkende mensen voor BP, wil niet weten hoeveel ton olie er sindsdien dagelijks in de Mexicaanse wateren versmelten. De vernedering is groot. Obama nodigt na dit perikel een handjevol bazen van BP uit in zijn Oval Room. Ze drinken hun koffie zwart. Ze ondertekenen nog snel een contract waarbij BP het Pentagon voorziet van bijna twaalf procent aan brandstof het komende jaar. De joelende pers staat klaar en interviewt Tony Hayward, die er zich met een jantje-van-leiden van afmaakt. Schoorvoetend bekennen de BP-bazen hun schuld. BP hun geldzucht en bejag zorgde ervoor dat de beveiligingsafsluiter BOP niet werd hersteld.

Joe kreeg vierduizend euro van BP, wat een aalmoes, vroeger verdiende hij veertigduizend euro per maand. Zijn garnalen leven niet meer. Zijn vissersboot beukt als een verslagen oorlogsveteraan tegen de zijflanken van zijn met olie besmeurde houten pier. Voor de kust van Louisiana en Florida zijn Alex en nog andere naamloze orkanen op komst om Joe's wereld verder te verstoren. 'BPay' tekent Joe met zijn vinger in het met zwart doordrenkte zand, terwijl de fluitende vuurpijlen een kleurrijk boeket tevoorschijn toveren, huilt de nacht.