vrijdag 23 juli 2010

Love life

Terwijl De Stem het heeft over mojito's en staat te shaken in een korte broek, achter zijn mengpaneel op Sergio Mendes feat. Will.I.am and Siedah Garrett met het nummer 'funky bahia', leest zij Albert Camus. In het voorwoord van 'Keer en tegenkeer' spelen de volgende woorden in haar achterhoofd: 'Ik ontmoet soms mensen, die met fortuinen leven, waarvan ik mij de omvang niet eens kan voorstellen. En toch kost het me moeite te begrijpen, dat men deze mensen zou kunnen benijden. Lang geleden heb ik eens een week geleefd, overstelpt met alle goede dingen van onze aarde: wij sliepen op het strand onder de blote hemel, ik leefde van vruchten en ik bracht de helft van mijn tijd door in een water, waar nooit iemand kwam.'

Er zit liefde tussen haar oren. Zij is nooit eenzaam. Hij benadert haar via internet. Het gaat over onlichamelijke intimiteit. De vlucht uit hun dagelijkse sleur brengt hen samen op chatrooms, waar niet zozeer de zucht naar seksuele bevrediging wordt gezocht, doch intieme gedachten worden gedeeld, waarbij slechts zelden wordt nagedacht over het bedrog dat ze plegen met hun snurkende partner in de slaapkamer. Voor sommigen is de cyberwereld een nieuwe vorm van moderne recreatie en ontspanning. Even tussen het werk door, een kusje gooien naar je virtuele liefje, doet niemand kwaad. Het stimuleert zelfs de fantasie en daar draait het allemaal om, ook in haar hoofd. Hij komt haar huiskamer of kantoor binnen gevlogen, zonder dat hij fysiek aanwezig is en ademt pure magie uit.
Sceptici vragen zich af hoe het komt dat mensen die elkaar ontmoeten op chatrooms sneller verliefd worden? De kracht van hun woorden valt hier niet te onderschatten, omdat het een nieuwe vorm van romanbeleving is zeg maar, ze worden beiden niet gehinderd door allerlei banale realiteiten van de ander: geen slechte adem, geen bierbuiken of ander uitgezet lichaamsvet, geen rimpeltjes, geen afwezige blikken, ze schrijven hun eigen woorden, beleven hun fantasie, wisselen hun realiteit uit en creeëren hun eigen wereld, samen. Ze zijn connecting minds waarbij ze een kick beleven als ze elkaar een compliment geven, trillende handen glijden over hun klavier en hun hartslag gaat sneller slaan wanneer ze even een virtuele coïtus interruptus inbouwen omdat de hitte van hun woorden de pan uit vliegt.
Ze delen de meest verborgen plekjes van zichzelf, in hun anonimiteit en veiligheid groeit en speelt hun intieme relatie. In hun electronische communicatie overstijgen ze de 'normale' gesprekken en wordt de intensiteit met poëzie overstegen. Zuchtend gaan ze beiden slapen en dromen van elkaar. Beiden zijn ze volwassen genoeg om hun interactie toe te schrijven aan een idealiserend, romantisch beeld van elkaar. Ze leren immers elkaar kennen van binnen naar buiten, anders dan in de werkelijkheid, waar mensen elkaar leren kennen van buiten naar binnen.

Hij legt nog een plaatje op en heeft het over zomerboeken die moeten worden gelezen. Hij gaat de nieuwe Ipad uitproberen. Zij slaat haar boek even dicht en neemt een duik in haar zwembad, waar niemand is. Samen proeven ze 's avonds elkaars virtuele lippen, die zo zacht zijn als ze die zelf verzinnen. Ze dansen op muziek en lopen op wolkjes hun onoverkomelijkheden voorbij. Ze staan in het leven en ze zijn blij, tot wanneer ze elkaar ontmoeten, waar hun stamelende woorden worden weggespoeld met drank die als laudanum op hen inwerkt. Albert Camus had gelijk, ze benijden niet elkaars geluk, maar maken en beleven die zelf, in hun eigen wereld op onze aarde, waar alle goede dingen des levens aanwezig zijn. Love life, geniet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten