Verlangen ontstaat bij een tijdelijke onmogelijkheid iets te bereiken wat je moeilijk kan missen. Dat heb ik ook. Je moet natuurlijk wel goed weten wat je wil. Het lijkt me dat velen daar problemen mee hebben, het is een ernstige zaak. Er is een overaanbod. Het verlangen naar een goed idee spookt in mijn hoofd. Terwijl ik zin heb in friet met mayonaise op deze Nationale Feestdag, eet ik een banaan en zie ik een echte Porteño zijn geliefde in zijn armen sluiten. Hij danst met haar, terwijl de milonga door de bandoneon verder wordt gespeeld. Wat zijn ze goed op elkaar afgestemd. Hun voetenspel zweeft over de met wit-zwart geblokte stenendansvloer en ademt gevoeligheid.
Hij, die al jaren tango danst, strijkt zijn hemden terwijl het nationale militaire defilé op de achtergrond speelt. In Brussel is het druk, de Belgische driekleur hangt overal in de straten. Hij gaat straks dansen op de Gentse Feesten, maar weet niet dat zijn danspartner hem een uur in de kou zal laten staan. Een vriend van hem surft op internet, zoekend naar een nieuwe flat om zijn verdriet te vergeten. Zijn vriendin liet hem in de steek voor een ander die haar niet zal kunnen geven wat hij wel kon, maar dat weet ze nog niet. Terwijl de militaire parade door de Koningsstraat gaat, zit hij achter zijn tekentafel en zucht terwijl zijn met aquarelverf gedrenkte penseel over het blad glijdt. Hij zucht omdat hij tijdig een tekening af moet hebben voor de Humo. Hij voelt zich alleen in zijn verhaal, omdat hij nooit de erkenning krijgt die hij verdient, terwijl zijn redacteur lachend een Duvel op de Grote Markt nuttigt met zijn makkers. Zij, die straks heeft afgesproken met de Gentse tangodanser ligt nog half dronken en snurkend in bed. Ze gaat uit en drinkt goedkope namaak mojito's om haar eenzaamheid te vergeten. Ze verlangt naar exquise hoteltripjes met een Lawrence of Arabia, die niet te vertrouwen is. Lawrence is een aanhanger van Neil Strauss' Spel en windt de vrouwen alleen maar rond zijn vinger omdat zijn verlangen naar wilde nachten sterker is dan zijn zucht naar liefde.
Hun verlangen brengt hen niet samen, maar neemt hen mee met de wind naar andere oorden, naar zandwoestijnen zonder oases, terwijl het paar de mordita danst. Allen verlangden ze naar de zomer die slechts een moment daar is. De zomer gaat zo voorbij, weldra is het winter. Ik zoek naar tranen die niet willen komen, kan dat een verlangen zijn, Ik vraag het me af. Ik lees en schrap en herschrijf voortdurend, het idee kan niet ver meer zijn. Het is dan ook verdomd moeilijk om zelf voortdurend uit te maken wanneer iets goed is en wanneer niet. Maar het verlangen blijft, ik neem het op, ik draai het rond, ik zet het neer, ik teken het, ik schrijf het, het blijft voortdurend op de tafel voor me liggen en ik kijk er naar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten