Starf**ker

Ze schreef boeken en was nogal gekend in Nederland. Daar verkocht ze van haar eerste boek anderhalf miljoen exemplaren. Ze schreef thrillers en had een vlotte pen. Ze was jong, mooi en de helft van de Nederlandse huisvaders aanzagen haar als dé madame om een one-night-stand mee te beleven. Ze had een blogsite, schreef wekelijks een column voor de krant en had een account op een sociale netwerksite.
Op een dag onmoette ze daar een kerel van vijftig jaar, die de hele dag niks anders deed dan muziekfilmpjes te posten van youtube. Zonder aarzelen voegde ze wekelijks wel eens mensen toe, het waren haar lezers, het was haar publiek waarvoor ze schreef. Maar die kerel van vijftig jaar bleek een echte starfucker te zijn, iemand die op bekenden valt omdat ze sterren zijn in wat ze doen. Op zijn profielfoto's stonden niks anders dan foto's met Bekende Nederlanders: André Hazes, Goran, Thomas Berger, Linda De Mol, Wendy Van Dijk, Yolanthe Cabau Van Kasbergen, Gerard Joling en Giel Beelen. Zij kende Giel goed. Ze kwamen elkaar al eens tegen op feetjes in Pardisio of op het Spui. Amsterdam was haar stad, waar ze woonde, kookte, haar gezin onderhield en schreef.
Tijdens de zomermaanden hield ze ervan om naar Ibiza te gaan, waar menig Nederlanders hun winterhuid verruilden en onder de Spaanse zon cava genoten. Dagelijks schreef ze enkele uurtjes en hield ze contact met haar uitgever en vrienden via haar sociale netwerksite. Op een nachtelijke zomerse avond, terwijl haar man en kinderen al in bed lagen, begon de celbrityneuker haar te chatten. Ze vroeg zich af wie hij was en hij stelde zich voor als een of andere stationmanager bij een bekende Nederlandse radiozender. Hij was geïnteresseerd of ze niet een programma kon presenteren. Hij was heel brutaal en zei haar dat hij gek van haar was. Hij vertelde haar dat Giel hem had gebeld en dat hij dat aan zijn goeie vriend Giel had verteld, 'dat zijn hart elke dag naar Ibiza vloog'. Giel had geantwoord dat hij een nummertje mocht trekken, dat de helft van Nederland wel gek van haar liep. Ze was natuurlijk heel ad rem en schreef meteen terug:
'Ok kerel, nu moet je oprotten, dat kan niet wat je zegt, je geeft me 'the creeps', nog ff en ik zwier je er hier uit.'
Hij vroeg haar waarom hij dat niet mocht zeggen. Ze had eerder nogal eens nare ervaringen gehad met mannen die haar benaderden via internet. Haar exvriendje stalkte haar al een keer, ze schreef er zelfs een boek over.
Ze was altijd heel trouw en integer, kon professionneel heel goed omgaan met zo'n voorstellen en lag allang niet wakker meer van waardeloze voorstellen en oninteressante mensen. Dus blokkeerde ze de kerel, sloot ze haar account af en ging slapen. Ze kroop bij haar man tussen de lakens en kuste hem wakker. Hij vroeg haar wat er scheelde en ze vertelde in enkele zinnen haar verhaal.
'Ach joh, laat die oelewappers links liggen,' maar hij glimlachtte en voegde eraan toe: 'Je bent een hype schat en ik mag nog wel naast je liggen.'
Ze vreeën en vielen beiden in slaap. De volgende ochtend dacht ze nog even na over de starfucker, dat ze normaal altijd wel vriendelijk bleef en genoeg afstand bewaarde. Maar ze gaf er niet om, het gaf haar inspiratie om verder te schrijven. Ze moest immers een column schrijven, met als thema 'hoe de moderne man een vrouw verleidt vandaag de dag'. Alleszins niet via internet, spookte het door haar hoofd. Ze zou ook haar vrouwelijke lezers in haar column ervan overtuigen het aantal voyeuristische gekken dat op sociale netwerksites surft, te blokkeren en te deleten uit hun leven. Ze kreeg een rilling over haar rug toen ze een mailtje kreeg van een vriendin met daarin een soortgelijk verhaal van dezelfde starfucker. Internetoorlog, schreef ze terug. Het laatste restje verval van deze moderne maatschappij kwam ook aan de oppervlakte van de zee. Maar zij was de zee en gelukkig was de zee diep genoeg om te surfen.