vrijdag 6 augustus 2010

Telefoon

De telefoon biept. Zij krijgt een smsje, waarop staat te lezen:
'Zeer toevallig knappe politieagent ontmoet. Was liefde op het eerste zicht van beide kanten. Ik wil daar echt terug volledig doorkomen. xxx'
Het is een vriendin van haar. Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en zoekt verstrooiing. Ze doet het klepje dicht en surft verder op het internet. Ze leest in een Engelse studie dat getrouwde mannen binnen de drie maanden hun vrouw verlaten als ze verliefd worden op een andere vrouw.
Hij kuiert langs een haven aan de Egeïsche zee, gaat eiland hoppen en huurt een bootje in een kleine haven. De zon schittert diamanten op het turquoise water. Hij draagt een short met een kaki t-shirt en kocht net een rieten hoedje bij een straatverkoper aan een hoedjeskraam. Hij gaat liggen op het houten dek, trekt zijn t-shirt uit, legt die onder zijn hoofd en doet een dutje met het rieten hoedje op zijn gezicht.
Zij stuurt haar vriendin een smsje terug:
'Amai, geniet ervan! Hou die vlinders maar goed vast! ;-) Ik stuurde je een mailtje...x'
Hij dommelt in, terwijl uit een radio de Sirtaki weerklinkt en hij terugdenkt aan de film 'Alexis Zorbas, Zorba de Griek' met Anthony Quinn. Ze legt haar hoofd op zijn schouder en legt haar rechterbeen over het zijne. Haar arm rust op zijn borstkas. Hij omhelst haar. Ze vallen in slaap.
Ze dromen dat ze zwemmen in het heldere blauwe water. Ze hebben geen kleren aan. De weerkaatsing van het zonlicht schijnt in hun ogen als ze boven komen en elkaars lippen aftasten. Ze zwemmen naar het strand. Hij gaat op haar liggen, ze kussen en ze vrijen terwijl de golven tegen zijn billen kletst. Het zout parelt in haar blonde haar. Hij ruikt naar zilten zomerzee. Hun lichamen worden één. Ze zwemmen hun tederheid en hun zonet versmolten verlangen terug van zich af. Hij helpt haar het bootje op. Ze drogen elkaar af en trekken wat kleren aan. In de kajuit grilt hij wat jumbo garnalen en perst wat citroen erover heen en opent zij een flesje roze champagne. Ze klinken en kijken naar de ondergaan de zon. Ze is geel en rood van kleur. Hij kijkt haar aan en glimlacht. Ze voeren gesprekken over de toekomst die met haar komst in zijn leven zoveel mooier blijkt. Hij strijkt door haar blonde krullen en ziet in haar ogen de ondergaande zon schitteren.
Zweet parelt op zijn hals.
Hij voelt haar lippen in zijn nek. Haar lippen strelen zijn oor. Het hoedje helt van zijn hoofd af en hij voelt haar handen in zijn bruine haren.
Hij schiet wakker. De late namiddagzon doet hem duizelen. Zijn lippen zijn poederdroog. Hij gaat even rechtopzitten en kijkt naar het water. Hij trekt zijn short uit en springt in het water. Het is heet, bij de veertig graden. Het water koelt hem af. Hij klimt de boot terug op, laat de zon zijn lichaam drogen en trekt zijn t-shirt aan. Hij vaart terug naar de haven. De matroos van wie hij het bootje huurde vraagt:
'Did you like it?'
'I loved it!' glimacht hij en steekt wat euro's extra in de man zijn zongebruinde handen. Hij kuiert naar een café, neemt plaats op het terras en bestelt hem een Ouzo. Hij licht zijn sigaar op en kijkt naar de ondergaande zon op zee.
Zij krijgt alweer een smsje:
'Heeft mij dan zondag bekend dat hij op het eerste zicht verliefd geworden was en dat hij die ontmoeting nooit zou vergeten. Was mij ook zeer goed bevallen. :-)'
Ze glimlacht en schrijft wat verder. Haar telefoon rinkelt. Hij is het.
Ze neemt hem op en voelt haar hart bonken in haar keel:
'Ik mis je.'
'Ik jou ook.'
'Ik ben blij jouw stem te horen.'
De loveshots worden afgevuurd, het zalft hun hart met niks dan liefde. Het hangt in de lucht, zijn stem, de hare. Zo ergens tussen nu en daarnet. De tijd is is weer helemaal weg, ze bestaat niet meer, zij zijn de tijd. En de telefoon is hun gehoor die hun hele lichaam in vervoering brengt. Oh man, wat zij al niet hoort...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten