Computerdood.

Het was weer zo'n maandagochtend, waarvan je denkt, 'oh nee, is het weer zover?!' Mijn MacBook begaf het afgelopen zaterdag. Vandaar dat ik de afgelopen twee dagen hier niet schreef, ik schrijf in het weekend graag in bed, zeker wanneer het pijpenstelen regent buiten. Ik zaterdag gelijk gebeld naar de redder in nood voor zo'n dingen, mijn computerman, ik noem hem Appelman, met een bericht als volgt op zijn voicemail van zijn mobieltje:
'Dag Appelman, mijn Apple is kapot, als ik opstart krijg ik een mapje met een groot vraagteken op mijn scherm. Kan je asap even terugbellen om hem te redden of misschien weet jij wel wat hij me wil vragen. Alvast bedankt, tot gauw.'

Uiteraard is het weekend, dus is Appelman bezig met zijn vriendin. Hij is vast op romantisch weekend in de Ardennen, daar is het er me wel het weertje voor. Waarom me zo'n dingen overkomen tijdens het weekend, ik vraag het me vaak af. Bij mij gaat alles stuk tijdens het weekend. De auto die niet start of een lekke band, overkomt me wanneer iedereen wat anders heeft te doen en de winkels om zo'n dingen te vermaken dus dicht zijn. Ook mijn mobieltje heeft het bijna begeven, want gisteren kreeg ik telefoontjes van vrienden die me vroegen waarom ik niet terug sms. Ik kreeg geen smsjes en ik ben nochthans graag iemand die berichtjes krijgt. Ik het mobieltje uitgezet voor het eerst sinds een lange tijd, na een nachtje stappen, het mobieltje weer aangelegd en inderdaad hoor, twintig smsjes achter elkaar kreeg ik met een biepje en een envelopje op mijn blauwe schermpje van mijn al even oude Nokia.
Waarom gaat alles stuk in een tijdperk waar alles digitaal moet zijn? Alsjeblief, breng dan wat goeie marchandise op de markt, maar neen, Apple, Blackberry zijn geen fruitsoorten meer, het zijn stuk voor stuk digitale snufjes, waar je als schrijver al niet meer zonder kunt. Nee, want een moderne schrijver, moet kunnen: bloggen (om de pen fris te houden), emailen (om manuscripten te kunnen versturen naar uitgeverijen), smssen (naar vrienden die misschien wel in belangrijke vergaderingen zitten), skypen (naar exliefjes in het buitenland met de webcam), twitteren (om je fans op de hoogte te houden van je recente plannen en bezigheden), facebooken (om verjaardagen niet meer te vergeten), hyven (om contact te houden met de nederlandse noorderburen), Itunen (om de laatste muziektrends te volgen), youtuben (om filmpjes van collegae te bekijken), photoshoppen (om je cover te layouten en je vakantiefoto's mooier te maken), Dreamweaveren, flashen (om je website bij te houden), moviemaken (om een trailer te maken van je uit te komen boek) en typen in Word (om dat boek alsnog helemaal af te krijgen, waar eigenlijk al het voorgaande op volgt en het verhaal weer van voor af aan terug begint). Soit, je begrijpt me wel. Als je mijn blogsite hier volgt, dan weet je ook dat ik de afgelopen twee maanden in Frankrijk zat en mijn laatste roman dus schreef op mijn laptop. Gelukkig heb ik wel een moleskine waar wat basisideeën instaan, maar dat is het dan ook. Nee, een moderne schrijver, zit op een MacBook, waar alles opstaat. Wil een Iphone om al de voorafgenoemde nieuwe werkwoorden ook overal te kunnen uitproberen. Ik geef ook les en het is maar wat saai om tijdens studietoezichten niet digitaal te kunnen bezig zijn. Alles daartussen bestaat al uit schrijven en lezen. Nu kan ik even niks anders dan schrijven en lezen. Ach, wat was het leven toch veel eenvoudiger zonder al die dingen.

Vanochtend belt mijn Appelman me wakker, hij komt binnen het kwartier om mijn MacBook. Ik vraag hem nog of mond-op-mondbeademing zou werken, maar hij zegt van niet. Hij zal de harde schijf door middel van dissectie vervangen en met de nodige autopsie kijken of hij mijn woorden terug kan vinden van de afgelopen twee maanden. Ook krijg ik de vraag of ik geen backups heb gemaakt? Ik glimlach, wat denkt Appelman toch rare dinges. 'Zou ik je anders bellen mocht ik dat hebben gedaan?' Ik heb gelukkig nog een IMac in mijn atelier staan. Ik maak een nieuw mapje 'Hedonist' op mijn bureaublad en begin te schrijven. Backups, pfft, alsof dat helpt als je boeken schrijft, ik moet dringend eens op zoek gaan naar een uitgever die zo'n dingen voor me bijhoudt, ik moet ook alles zelf doen, verdomme.